I sad silaze Longobardi
u grad,
umetnuti u skupa odela
sa ženama divnim
i rumenim.
Džipovima potiskuju trotoare.
Njihovi vokali, nazali
kvare
naše pesme.
Ubrzo, postaju pevuckavi žargon,
a Longobardi i njihove žene
gospoda nevidljiva.
Nekada,
Longobardi bi za jedan dan
pojeli grad.
A sad,
velika usna duplja
proguta
za čas
i njih,
i nas.
